مزایا و معایب میکرونیدلینگ ازآنجایی‌که روش میکرونیدلینگ یک روش غیرتهاجمی برای رفع ایرادهای پوستی است، به‌جز مواردی چون کهیر، کبودی (هماتوم)، قرمزی، احساس سوزش یا خارش پوست در محل درمان، تیرگی پوست در صورت استفاده نکردن از کرم ضدآفتاب بعد از میکرونیدلینگ، ایجاد حساسیت پوستی در کسانی که به فلز حساسیت دارند و التهاب و ورم خفیف، عارضه جدی دیگری گزارش نشده است، اما میکرونیدلینگ روشی ایمن برای درمان مشکلات پوستی است. ازجمله مزایای (مزایا و معایب میکرونیدلینگ) این روش درمانی عبارت‌اند از:
- تولید کلاژن و تحریک جریان خون که سبب جوان‌سازی پوست می‌شود؛
- بازسازی بافت پوست در مواردی مثل جای سوختگی، زخم، جوش، چین‌وچروک‌های ظریف و ترک‌های پوستی؛
- درمان مشکلات پوستی انواع طیف‌های رنگ پوست حتی پوست‌های تیره که به روش‌های درمانی مثل لیزر پاسخ نمی‌دهند؛
- استفاده از میکرونیدلینگ برای درمان مشکلات مناطق حساسی مثل گردن، اطراف چشم‌ها، دهان و… که با روش‌هایی مثل پیلینگ عمیق و لیزرهای گران‌قیمت نمی‌توان آن‌ها را درمان کرد، بسیار مؤثر است.
- جنس سوزن‌های میکرونیدلینگ «تیتانیوم» است. تیتانیوم ازجمله فلزاتی است که هنگام حرکت اصطحکاکی یا رفت‌وبرگشتی ایجاد حرارت نمی‌کند، داغ نمی‌شود و پوست را نمی‌سوزاند.
- میکرونیدلینگ برای رفع ایرادات پوستی نواحی کوچک و زاویه‌دار پوست مانند بینی، بالا و پایین چشم، لب بالا و لب پایین انجام می‌شود، ولی لیزر این توانایی را ندارد.
- هزینه‌ی میکرونیدلینگ بسیار کمتر از روش‌هایی مثل لیزر است و علاوه‌براین آسیب‌های ناشی از حرارت لیزر بر روی پوست را هم ندارد.
چه کسانی نباید میکرونیدلینگ انجام دهند؟
- افرادی که زخم، بریدگی یا خراشیدگی‌های باز روی پوست‌شان دارند؛
- کسانی که طی یک سال گذشته، پوست‌شان تحت پرتودرمانی و اشعه‌درمانی قرار گرفته؛
- کسانی که در ناحیه موردنظر، هرگونه عفونت پوستی، عارضه یا تب‌خال دارند؛
- خانم‌هایی که دوران بارداری و شیردهی را می‌گذرانند؛
- کسانی که سابقه‌ی بروز کلوئید (در محل عارضه گوشت اضافه بالا می‌آورند) دارند یا زخم‌هایشان خیلی دیر التیام پیدا می‌کند؛
- افراد مبتلابه عفونت پوستی، بیماری‌های پوستی و هرپس سیمپلکس؛
- افرادی که در طول سه ماه گذشته، تحت درمان با داروی اکوتان (ایزوترتینوین) بوده‌اند؛
- بیماران هموفیلی و کسانی که از آسپرین و داروهای ضدانعقاد خون استفاده می‌کنند.